Nog steeds op dezelfde verjaardag. Verjaardagen zijn goede bronnen voor het opvangen van hilarische opmerkingen.
Mijn opa en oma hebben een volière in hun prachtige tuin, waar mijn opa met liefde over vertelt:
'.. en er zijn een paar vogels schijnzwanger!'
Vader denkt grappig te zijn, wijst naar onze irritante, niet-tamme kloteparkieten en kraamt uit: 'Deze hier zijn schijtzwanger!'
Hij lacht, kijkt om zich heen om te zien wie het heeft gehoord en herhaalt het dan nog een keer, omdat mijn oom het niet gehoord had.
Ik zal proberen om het beeld te beschrijven wat ik toen voor mijn ogen kreeg:
De vogels zitten rustig in hun kooitje en worden langzaam steeds dikker en dikker. Ze kakken niet, want die kak verzamelt zich gewoon in hun buik. Op het gegeven moment verliezen ze vruchtwater en gaan ze op hun rug liggen. Puffen maar met die handel, hup één, twee, drie! Na een paar uur komt er een groot bolletje bruine zooi uitrollen en de vogels kunnen weer lekker doorvliegen in hun enorm grote kooi, 30 bij 30 centimer vliegruimte, jaja! En deze mooie gebeurtenis herhaalt zich elke week.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten